poniedziałek, 13 kwietnia 2015

Coś na początek...

"Być nauczycielem to rozpalić iskrę i nauczać jak najprościej się da"

W 2013 roku założyłam firmę szkoleniową choć szkoleniami zajmowałam się dużo wcześniej. Od 2004r. zaczęłam prowadzić szkolenia i kursy komputerowe a wcześniej od 1999r. prowadziłam zajęcia jako asystentka oraz wykładowca na wyższej uczelni.

Od samego początku zajmowałam się edukacją osób dorosłych. W wyniku doświadczeń i przemyśleń w 2009 opublikowałam artykuł nt. "Problemy edukacyjne osób bezrobotnych" w czasopiśmie "Edukacja Ustawiczna Dorosłych" nr 4(67)/2009 str 115-121.  Od tego czasu wiele się zmieniło ale to edukacja osób dorosłych jest mi najbliższa. Do dziś uczę i to jest to co lubię robić najbardziej.

Poniżej zamieszczam cały artykuł.


Marta PELCZAR 
Akademia Górniczo-Hutnicza, Kraków 

Problemy edukacyjne osób bezrobotnych 

Educational problems of the unemployed 

Słowa kluczowe: grafika komputerowa, tworzenie stron www, szkolenia komputerowe, przekwalifikowanie osób bezrobotnych.
Keywords: computer graphic, web designing, computer training, reskilling of the unemployed.

Summary

The aim of article was appearance of problems, with which unemployed person meets taking test of qualifying oneself. Problems appear and they are signalled in track of duration of training, and opinions of members and assembled attentions are end in form of inquiries onto him. Article is result of observation and experiences of author in leadership of trainings from computer graphic.

1. Wprowadzenie

Gospodarka rynkowa zmieniła polski rynek pracy, wprowadzając nowe mechanizmy regulujące różnice pomiędzy podażą a popytem. Struktura zatrudnienia ciągle się zmienia, różnicując szanse na utrzymanie i uzyskanie zatrudnienia [1]. Bezrobocie stało się jednym z największych problemów społeczno-gospodarczych naszego kraju, a problem ten dotyczy również osób, które posiadają odpowiednie kwalifikacje i wyższe wykształcenie. Jest to związane z bardzo dużymi wymaganiami rynku, którym nie można sprostać. Zakres nauczania powinien obejmować obok wiedzy teoretycznej, która jest podstawą kwalifikacji i umiejętności, odpowiednie przygotowanie praktyczne przy wykorzystaniu najnowocześniejszych osiągnięć współczesnej technologii i nauki. W tej sytuacji należy zrezygnować z kształcenia absolwentów o wąskiej specjalizacji na rzecz kształcenia o szerszej [2]. Na rynku pracy pewne umiejętności zyskują, a inne tracą znaczenie. Dlatego też jedną z najbardziej poszukiwanych cech u pracowników jest umiejętność przystosowania się do zmian i elastyczność [3]. W dzisiejszych czasach dokształcanie czy przekwalifikowanie jest konieczne. Osoby niepracujące, nabywając nowe umiejętności, zwiększają tym samym swoje szanse na trudnym rynku pracy. Dlatego też, by sprostać tym oczekiwaniom, organizowane są dla nich nieodpłatnie szkolenia i kursy, w tym również z zakresu grafiki komputerowej. Osoby bezrobotne nabywają na nich umiejętności przydatne w przyszłej pracy. W dzisiejszych czasach brak umiejętności posługiwania się komputerem ogranicza bądź niejednokrotnie uniemożliwia podjęcie pracy. Dodatkowym celem szkoleń jest wyzwolenie w ich uczestnikach przedsiębiorczości, samodzielności oraz zmiany starych, rutynowych przyzwyczajeń. Ponadto poddawane są uczestnikom nowe pomysły [4]. Osoby dorosłe, podejmując decyzje o dalszym wyborze kształcenia i rozwoju kariery zawodowej korzystają z rad osób najbliższych. Wybierając przyszły zawód, biorą pod uwagę nie tylko prestiż, jaki on daje, ale również własne zainteresowania. W rozwoju zawodowym człowieka ważne jest to, by praca dawała również zadowolenie i przynosiła satysfakcję. Dokształcając się, zwracają uwagę na to czy nauczany materiał będzie przydatny w przyszłej pracy. Problemy, z jakimi najczęściej stykają się osoby na rynku pracy to przede wszystkim brak orientacji we własnych możliwościach i ograniczeniach, brak umiejętności podejmowania decyzji i planowania czasu, stres i niedostateczne przygotowanie do wykonywania zawodu [5]. Programy kształcenia ustawicznego mają często zbieżne cele, tj. przystosowanie uczestników szkoleń do wymogów zmieniającego się rynku pracy, czy uzupełnienie luk w wykształceniu tych, którzy zbyt wcześnie przestali się uczyć [1].
Urzędy pracy organizują i tworzą rozmaite szkolenia. Są one zlecane po dokonaniu analizy trendów w rozwoju gospodarki na lokalnym rynku, ofert pracy, kwalifikacji i preferencji bezrobotnych. Często organizuje się je na potrzeby konkretnych pracodawców. W 2000 roku urzędy pracy zleciły wykonanie lub finansowały kursy z handlu, obsługi komputera, zawodów ekonomicznych, zawodowego prawa jazdy, budownictwa i urządzeń sanitarnych, obsługi maszyn i urządzeń technicznych. Kursy takie trwają krótko (ok. 3 miesięcy) i nastawione są na integrację zawodową grup o niskim poziomie wykształcenia formalnego [6]. Przykładem szkoleń komputerowych, których celem jest przekwalifikowanie oraz nabycie nowych interpersonalnych umiejętności przez osoby bezrobotne są szkolenia z zakresu grafiki komputerowej, prowadzone przez jedną z firm szkoleniowych na terenie miasta Krakowa. Część z nich odbywa się w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego oraz programu Kapitał Ludzki Narodowa Strategia Spójności. Kursanci nabywają na nich umiejętność sprawnego posługiwania się programami graficznymi, a także poznają podstawy tworzenia stron internetowych. Ponadto w ramach kursu przewidziane jest szkolenie interpersonalne. Ma ono na celu rozwój umiejętności porozumiewania się, kształtowanie i doskonalenie zachowań asertywnych, motywowanie do powodzenia, doskonalenie umiejętności kontrolowania stresu czy szeroko pojętą autoprezentację.
Unia Europejska wspiera ideę tworzenia społeczeństwa informacyjnego, a jej polityka ukierunkowana jest na aktywne uczestnictwo w społeczeństwie obywatelskim, osobiste spełnienie, dostosowywanie się do ciągłych zmian i umożliwienie uzyskania zatrudnienia. Warunkiem realizacji tej idei w Polsce jest rozpowszechnienie koncepcji uczenia się przez całe życie. Powyższa koncepcja nawiązuje do idei kształcenia ustawicznego umożliwiającego uzupełnianie wykształcenia przez osoby dorosłe, które rozwijając swoje zdolności, wzbogacając wiedzę, udoskonalając kwalifikacje zawodowe lub zdobywając nowy zawód, zmieniają swoje postawy. Czynnikiem warunkującym rozwój społeczno-gospodarczy jest właśnie kształcenie ustawiczne, którego celem jest wspomaganie i ukierunkowanie rozwoju osobowości, stymulowanie innowacyjności i kreatywności człowieka. Dzięki temu wzrasta konkurencyjność, poprawia się organizacja pracy. Aby to zrealizować, należy działać w zakresie [7]:
     zwiększenia dostępności do kształcenia ustawicznego,
     podnoszenia jakości kształcenia ustawicznego,
     współdziałania i partnerstwa,
     wzrostu inwestycji w zasoby ludzkie,
     tworzenia zasobów informacyjnych w zakresie kształcenia ustawicznego i rozwoju usług doradczych,
     uświadamiania roli i znaczenia kształcenia ustawicznego.

2. Kim są uczestnicy szkoleń i jakimi umiejętnościami powinni się cechować

Kwalifikacja osób na kursy odbywa się poza ośrodkiem szkoleniowym w urzędzie pracy. Grupy liczą 10 osób, a zajęcia odbywają się przez 5 lub 6 godzin lekcyjnych, codziennie w godzinach przedpołudniowych lub popołudniowych. W 2009 r. całość szkolenia obejmuje 150 godzin lekcyjnych i trwa około miesiąc.
Na tego typu szkolenia powinny być kwalifikowane osoby, które mają predyspozycje do podjęcia pracy jako grafik komputerowy. Trafiają na nie bezrobotni o często artystycznych zdolnościach, byli pracownicy drukarni, osoby, które kiedyś zajmowały się malarstwem, sztuką czy projektowaniem wnętrz, a także tacy, którzy wkrótce rozpoczną własną działalność gospodarczą w branży lub po skończonym kursie otrzymają zatrudnienie. Uczestnikami szkoleń są też osoby po studiach z bardzo różnych dziedzin lub takie, które z różnych powodów je przerwały, a także ci, co chcą się przekwalifikować. Przedział wiekowy jest także bardzo różny – od osób młodych, około dwudziestego roku życia, po osoby po pięćdziesiątym roku życia. Zróżnicowane są też umiejętności komputerowe kursantów.
Same jednak predyspozycje nie wystarczą. Na szkolenia z grafiki komputerowej powinny być zgłaszane osoby, które już potrafią obsługiwać komputer. Wystarczy tu naprawdę podstawowa jego znajomość. Niezbędnymi umiejętnościami są:
     sprawne posługiwanie się myszą i klawiaturą,
     obsługa systemu operacyjnego (podstawowe obiekty Windows),
ikony Mój komputer, Kosz, Skróty do programów,
pasek zadań,
przycisk Start i menu Start (Programy, Dokumenty, Ustawienia, Znajdź, Pomoc, Zamknij system),
zasobnik systemowy (język, Data i godzina),
     przeglądanie zawartości dysków (przez ikonę Mój komputer),
     otwieranie i poprawne zamykanie systemu,
     otwieranie, zamykanie i dostosowanie do swoich potrzeb programów komputerowych,
     tworzenie, kopiowanie, przenoszenie, zmiana nazwy, usuwanie katalogów,
     tworzenie, kopiowanie, przenoszenie, zmiana nazwy, usuwanie utworzonych w programach plików,
     dostosowanie ustawień systemu do własnych potrzeb, tj. zmiana ustawień pulpitu, korzystanie z panelu sterowania, a zwłaszcza ustawień klawiatury, myszy, dostosowanie opcji regionalnych,
     dostrzeganie różnic pomiędzy oknem systemu, oknem programu i oknem dialogowym oraz umiejętność posługiwania się nimi,
     wyszukiwanie plików i programów w systemie operacyjnym i tworzenie do nich skrótów na pulpicie,
     posługiwanie się standardowymi aplikacjami Windows (Word Pad, Paint).
Umiejętności te pomagają efektywnie wykorzystać szkolenie, gdyż kursant skupia się nad samą obsługą programów i przyswaja nową wiedzę. Nie są to szkolenia ani dla całkiem początkujących, ani dla bardzo zaawansowanych.
Zdarzały się nieliczne przypadki rezygnacji ze szkoleń. Najczęściej było to spowodowane podjęciem pracy. Częściej były to pojedyncze nieobecności spowodowane wizytami lekarskimi, koniecznością załatwienia spraw urzędowych czy innymi losowymi przypadkami oraz nieco dłuższe, związane z powodami zdrowotnymi. Oprócz wyżej wymienionych, innymi przyczynami rezygnacji podawanymi między innymi w publikacji [1] może być ciąża, podjęcie nauki w systemie dziennym, powołanie do zasadniczej służby wojskowej, rozpoczęcie własnej działalności gospodarczej, przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy, podjęcie studiów czy wyjazd za granicę. Za każdym razem osoby te wyrażały żal z powodu braku możliwości kontynuacji szkolenia czy opuszczenia jego części. Miały świadomość, że tracą część informacji. Świadczy to o właściwym doborze osób na szkolenie oraz o jego celowości.

3. Problemy pojawiające się podczas szkoleń

Podstawowym problemem jest znaczne zróżnicowanie grup szkoleniowych. Wśród kursantów pojawiają się osoby, które biegle posługują się nie tylko komputerem, lecz również programami, które są przedmiotem szkolenia, a także takie, które nigdy nie miały styczności z komputerem. Zróżnicowana grupa to problem nie tylko dla prowadzącego, ale również dla samych uczestników szkolenia. Zadaniem prowadzącego jest tak zróżnicować zadania, by z jednej strony zająć lepiej umiejących i równocześnie zadbać o osoby najsłabsze. Niezbyt duża liczba osób w grupie (około 10) jest tu niezwykle pomocna. Należy również odpowiednio zachęcić i zmotywować osoby słabe do pracy. Nie bez znaczenia są tu chęci i zaangażowanie samego uczestnika. Dobrze jest, gdy taka osoba posiada dostęp do komputera, oprogramowania i Internetu. Sami uczestnicy niejednokrotnie dostrzegali taką potrzebę i w miarę swoich możliwości starali się pozyskać sprzęt komputerowy, by móc na nim ćwiczyć. Natomiast udostępniane przez prowadzącego dodatkowe materiały szkoleniowe pomagały w uzupełnieniu braków szkoleniowych. Kluczowe w przypadku osób, które nie obsługują komputera staje się opanowanie posługiwania się myszą i klawiaturą. Można wykorzystać w tym celu proste gry komputerowe. Już samo otwarcie takiego programu wymaga pewnych umiejętności. W samym programie można pokazać, w jaki sposób zmienia się ustawienia opcji, wytłumaczyć różnicę w pojęciach okno programu i okno dialogowe, nauczyć zmykania programu. Najważniejsza na początku jest jednak możliwość ćwiczenia posługiwania się myszą: klikania, podwójnego klikania, przeciągania. Należy również poinstruować taką osobę, jak bezpiecznie pracować z komputerem, a także o konieczności robienia przerw, rozgrzania rąk przed pracą z myszą i klawiaturą oraz odpowiedniego przygotowania stanowiska pracy.
Mimo widocznych postępów nie jest możliwe w przypadku tych osób opanowanie całości materiału. Sami kursanci przyznają, że nauczyliby się więcej i szybciej, gdyby mieli umiejętność podstawowej obsługi komputera. Nie bez znaczenia jest tu również wiek. Osoby starsze wolniej przyswajają wiedzę z nowych, całkiem obcych sobie dziedzin. Dochodzi do tego również niewiara we własne możliwości oraz stres wywołany tym, że obok nas siedzi osoba, która bardzo dobrze sobie radzi i wszystkie polecenia wykonuje bardzo szybko. Rolą nauczyciela jest właściwy dobór odpowiednich ćwiczeń, motywacja, wskazywanie i podkreślanie mocnych stron kursanta, czy wreszcie wyliczenie nowo nabytych umiejętności. Bardzo często słabi kursanci nie uświadamiają sobie, że tak naprawdę poczynili ogromne postępy i dużo się nauczyli. Dlatego należy w taki sposób zmotywować uczestników kursu, by nabrali wiary we własne możliwości oraz zaszczepić chęć dalszego dokształcania na kolejnych kursach lub samodzielnego zdobywania wiedzy, np. poprzez korzystanie z zasobów Internetu czy bibliotek. Rzadko zdarzały się osoby, które nie były w ogóle zainteresowane szkoleniem, nie widziały potrzeby, by w nim uczestniczyć i nie chciały podjąć wysiłku, by opanować materiał. Wyrażały obawy, że nie dadzą rady ukończyć kursu, nie są w stanie nic się nauczyć oraz że sama obsługa komputera jest dla nich zbyt trudna. Żadne zachęty ani argumenty w tych przypadkach nie skutkowały. Takie osoby powinny były trafić na szkolenie z podstaw obsługi komputera, a ewentualnie później na kurs z grafiki komputerowej. 
Osobny problem to osoby bardzo dobrze znające i posługujące się programami graficznymi, a trafiające na kurs grafiki komputerowej od podstaw. Im też trzeba było poświęcić czas i tak zająć, by przy okazji nauczyli się czegoś nowego. Również z tym problemem można sobie poradzić, a świadczą o tym informacje zwrotne wyrażane przez uczestników szkolenia. Niedopuszczalne jest, by osoby takie nudziły się na kursie, a co gorsza przeszkadzały. Ponadto można ich wiedzę i umiejętności wykorzystać poprzez pomoc słabszym uczestnikom szkolenia. Z moich obserwacji wynika, że pomoc taka jest udzielana bardzo chętnie.
Najpoważniejszy jednak problem stanowi niewłaściwy dobór tego, co ma znaleźć się na szkoleniu z grafiki komputerowej. Które z programów komputerowych zostaną wybrane na szkolenie, ile ich będzie, a także ile godzin zostanie poświęcone na opanowanie każdego z nich. Poniższa tabela zawiera przykłady kursów z grafiki komputerowej, jakie były prowadzone w latach 2005–2009.

Tabela 1. Wybrane kursy z grafiki komputerowej z wyszczególnieniem programów komputerowych i ilości godzin lekcyjnych [h] im przypadające 

2005 r. (1)
2006 r. (2)
2006 r. (3)
2008 r. (4)
2009 r. (5)
Σ 235 [h]
Σ 200 [h]
Σ150 [h]
Σ 120 [h]
Σ 150 [h]
Automotywacja (35 h)
Trening interpersonalny, autoprezentacja (15 h)
Trening interpersonalny (20 h)
Trening interpersonalny, autoprezentacja (15 h)
Trening interpersonalny (15 h)
Podstawy obsługi komputera – uporządkowanie 
i poszerzenie informacji
(Windows, MS Word,
Internet) (25 h)
Wiadomości związane z wykonywaniem zawodu grafika komputerowego (5 h)
Program graficzny Corel Draw grafika wektorowa (15 h)
Obsługa programu CorelDraw i Corel
Photo-Paint
(35 h)
Program graficzny CorelDraw Corel
Photo-Paint 
(45 h)
Program graficzny CorelDraw (35 h)
Techniki komputerowe (w tym obsługa Internetu, poczty elektronicznej, oraz Word, Excel) (40 h)
Program graficzny
Corel Photo-Paint
(20 h)
Obsługa programu Photoshop (40 h)
Adobe Photoshop (45 h)
Photoshop (35 h)
Obsługa programu Corel Draw (50 h)
Program graficzny
Adobe Photoshop Elements – grafika rastrowa (20 h)
Tworzenie stron www (30 h)
Tworzenie stron www (45 h)
Prezentacje komputerowe PowerPoint (15 h)
Obsługa programu grafiki rastrowej (45 h)
Program graficzny
Illustrator (20 h)


Macromedia Flash (20 h)
Zajęcia z tworzenia prezentacji komputerowych Power-Point (15 h)
Program graficzny Quark XPress (20 h)


 Tworzenie stron www (35 h)
Tworzenie stron www (30 h)
Projektowanie stron www (10 h)


Illustrator – grafika wektorowa w ujęciu grupy Adobe (15 h)

Obsługa sieci Internet/Outlook od podstaw (10 h)


QuarkXPress – skład tekstu (20 h)

Program AutoCad (15 h)


Tylko kursy dłuższe obejmowały podstawy obsługi komputera, które miały na celu poszerzenie i uporządkowanie wiadomości z obsługi systemu Windows i Internetu. Zbyt duża ilość programów graficznych oraz zbyt krótki czas na ich opanowanie powodował, że kursanci narzekali na utrudniony komfort pracy i na to, że te programy zaczynają im się mylić oraz to, że tak naprawdę nie opanowali dobrze żadnego z nich. Problematycznym był wybór na jedno ze szkoleń programu AutoCAD przeznaczonego do wspomagania pracy architekta, a przez co niezbyt przydatnego dla osoby będącej grafikiem komputerowym. Programy typu CAD komputerowo wspomagają projektowanie (Computer Aider Design). AutoCAD jest niezależnym programem graficznym i stanowi jądro dla wielu nakładek wspomagających wykonanie dokumentacji technicznej. Można za jego pomocą wykonać między innymi dokumentację techniczną projektów budowlanych, geodezyjnych, części maszyn, konstrukcji stalowych.
Na niektórych szkoleniach pojawił się program QuarkXPress służący do składania i łamania tekstu, a kierowany do osób, które zamierzają pracować na stanowisku grafika komputerowego w wydawnictwach, biurach graficznych, firmach poligraficznych czy hostingowych. Za jego pomocą można przygotowywać ulotki, plakaty, broszury, czasopisma, książki czy wielotomowe encyklopedie. Jest przydatny dla grafików komputerowych, choć zbyt mała ilość godzin na niego przeznaczona nie pozwalała kursantom w pełni go opanować. 
Niezbyt szczęśliwie zastąpiono program Photoshop programem Photoshop Elements. Jest to, co prawda profesjonalna aplikacja do obróbki fotografii cyfrowych, edycji zeskanowanych fotografii, szkiców oraz jest rodzajem ciemni cyfrowej służącej do retuszu i montażu zdjęć. Służy też do tworzenia realistycznych obrazów bazujących na grze światłocienia, efektów specjalnych, zastosowania filtrów i koloryzowania, których nie można uzyskać w programach do rysowania. Nie jest to jednak program, jakiego używają profesjonalnie graficy komputerowi, gdyż jest okrojoną wersją, która nie zawiera wszystkich możliwości programu Adobe Photoshop. Kursanci już podczas zajęć zwracali uwagę, że niecelowo został umieszczony ten program w ramach kursu z grafiki komputerowej oraz proponowali, żeby go zastąpić programem Photoshop, którego znajomość jest wymagana od każdego, kto chce mieć cokolwiek wspólnego z jakąkolwiek formą grafiki komputerowej czy fotografii cyfrowej.
Najlepiej rozplanowanym kursem z grafiki komputerowej jest zamieszczony w tabeli 1 kurs z 2009 r. ze względu na niedużą liczbę programów, jak również na to, że na poszczególne programy przeznaczono dostateczną liczbę godzin. Przy tworzeniu kursów grafiki komputerowej powinno się wziąć pod uwagę to, że przy tej ilości godzin na kursie powinny znaleźć się tak naprawdę dwa z programów, z których jeden jest programem przeznaczonym do tworzenia grafiki wektorowej, a drugi do rastrowej. Najpopularniejszymi i najczęściej wykorzystywanymi przedstawicielami pierwszej grupy są Adobe Illustrator i Corel Draw, a drugiej Adobe Photoshop i Corel PhotoPaint. Nie wszyscy uczestniczący w kursach z grafiki komputerowej byli zainteresowani nauką tworzenia stron internetowych, choć byli i tacy, którzy z tego właśnie powodu uczestniczyli w kursie. Nie można tu stwierdzić braku celowości umieszczenia tworzenia stron internetowych w programie kursu, gdyż niejednokrotnie graficy komputerowi biorą udział w przygotowaniu graficznych projektów stron lub wręcz piszą je w całości. Natomiast nie najszczęśliwiej został wybrany program wspomagający tworzenie stron: Front Page firmy Microsoft, na co zwracali uwagę sami kursanci, choć jest on dość intuicyjny i łatwy w obsłudze.

4. Podsumowanie

Istotnym problemem dotyczącym szkoleń z grafiki komputerowej przeznaczonych dla osób bezrobotnych jest wstępne rozpoznanie umiejętności potrzebnych do wybrania właściwej oferty kształcenia na kursach komputerowych, a także samej chęci podjęcia szkoleń oraz ich zgodności z zainteresowaniami i predyspozycjami. Tworzone grupy nie powinny być zbytnio zróżnicowane pod względem umiejętności komputerowych. Na szkolenia nie powinny trafiać osoby, które nie obsługują komputera ani takie, których umiejętności i wiedza przekraczają znacznie poziom szkolenia. Należy tak tworzyć ofertę, by na opanowanie poszczególnych programów była przeznaczona odpowiednia liczba godzin – od około 40 do 50 godzin lekcyjnych. Ważne jest to, by na jednym szkoleniu nie pojawiały się np. dwa programy komputerowe służące do tworzenia grafiki rastrowej czy wektorowej oraz takie, których opanowanie nie jest niezbędne w późniejszej pracy. Oferta szkoleniowej na tego typu kursach powinna zawierać, oprócz treningu interpersonalnego, po jednym z programów do tworzenia grafiki wektorowej i rastrowej oraz profesjonalny program wspomagający tworzenie stron internetowych. Najbliższy tej koncepcji jest kurs z 2009 r.

Literatura

1.       Kacprzak M.: Szkolenia bezrobotnych jako instrument rynku pracy, Roczniki Naukowe SERiA, 2008, Tom X, zeszyt 1, s. 124–127.
2.       Korpysa J.: Bezrobocie wśród absolwentów szkół wyższych, Kapitał ludzki w gospodarce PTE 2003,
Szczecin, s. 123–134.
3.       Kossowska M., Sołtysińska I.: Szkolenia pracowników a rozwój organizacji. Wyd. Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2002.
4.       Kacprzak M.: Aktywne formy rozwiązywania problemów bezrobocia na przykładzie działań Powiatowych Urzędów Pracy, Sawicka J. (red.): Sytuacja kobiet wiejskich na rynku pracy, Wyd. Wieś Jutra, 2008.
5.       Hamberg M.: Analiza potrzeby doradztwa zawodowego dla osób dorosłych, Edukator Zawodowy (czasopismo elektroniczne), opublikowano 24.04.09 r., otworzono 19.08.09 r., adres internetowy:
http://www.koweziu.edu.pl/edukator/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=419.
6.       Modernizacja kształcenia ustawicznego i kształcenia dorosłych w Polsce, jako integralnych części uczenia się przez całe życie, raport opracowany dla Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu, opublikowano 9.06.09 r., otworzono: 24.08.09 r., adres internetowy: http://www.men.gov.pl/index.php? option=com_content&view=article&id=348%3Amodernizacja-ksztacenia-ustawicznego&catid=58% 3Aksztacenie-dorosych&Itemid=83.
7.       Strategia rozwoju kształcenia ustawicznego do roku 2010, dokument przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 8 lipca 2003 r., opublikowano 9.06.09 r., otworzono: 26.08.09 r., adres internetowy: http://www.men.gov.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=346%3Astrategia-rozwojuksztacenia-ustawicznego-do-2010-roku-&catid=58% 3Aksztacenie-dorosych& Itemid=83.


Dane korespondencyjne autorki:
mgr inż. Marta PELCZAR
Akademia Górniczo-Hutnicza
Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej

Al. Mickiewicza 30 30-059 Kraków e-mail: pelczar@agh.edu.pl